نفر به نفر

نفر به نفر

یک نفر در خشکی ها غرق میشود

یک نفر ناله سر می دهد

ده نفر فریاد می دوانند

مرگ ها رنگین اند

و سیاهی غرقِ مطلق

آنگاه که همه دلگیرند عکس ماه دیگر نمی افتد در آب

آبی هم جریان نمی یابد از رنگ

ما همه محتاجِ یک تکه نگاهیم

و چه محتاجانه می نگریم

و چه محتاجانه می اندیشیم

نه تبر داریم نه پتو

حتی نگاهمان به سراب ها هم ختم نمی شود

حتی نگاهمان به سراب ها هم بسنده نمی کند

چه دور دست های سرابی