نظر....

نظر....

به نظرم هیچ چیز بد تر از فریاد نیست

من پشت به قبله نمی نویسم اما نشستنم بر یاد نیست

حافظ هم رفت تا ته کوچه ی شک، تنها و بازگشت

و چه خوب است زمین گرد و مردمان باز می گردند بهم

ما که سرخی صورتمان بیشتر از سبزی باغچه مان است

نمیفهمم چرا نمیگویند صدای اسب عین خلق الله جاری ست

هنوز عده ایی نان گندم در دست دارند و عده ای پای برهنه شان دریایی ست

ما که خود آیینه ی ملامتیم ذهن باکر ما تنهاییست

این فشنگ ها هم که زیر فرش پنهان اند خیال آسودگی و بی باکی ست

من هم تفنگ داشتم خودم اما جسارت هیتلر در دنیا نیست

قصه ها هم میروند می آیند هراسان مرد بی رویا نیست

ما خودمان کتاب غفلت را ساختیم منتها مشکل دانایان بی گمانی ست

تا کی برقها بروند و اندیشه ها روشن باشند، ترس ما شکنجه و زندانی ست

تا تیغ داروغه را ندزدی تیر رابین هود همچنان پنهانی ست

من خودم به بوی نفت حساسم وگرنه مشکل ما که دریا نیست

حال اگر خلیج ساحل داشته باشد نژادی در بازار نیست

این سوختن ها هم اثر درد است خورشیدی آنچنان در کار نیست

چون همه ی قلم ها مملو از ملامت است چاره ی کار فریاد نیست

مشکل ما فشار است و چربی خون وگرنه مرغ بومی خودش رویایی ست

پنجره ی چشم ها دریچه ندارند ورنه دریاچه ی ما برباد نیست

من شعار زدگی ام درد می کند درد ناله ام از درمان نیست

­باز هم نور ها میرقصند وگرنه جوشاندن اسید خود شاهکاریست

قلیان میبندیم به اگزوز ها دود ها حلقه ایی شوند

مشکل ما هم حجاب و انسجام نیست                                                                            ( در زمانه ی اسید پاشی )

ما همه رهگذریم....