آبی تو رنگ دریایی_ رنگ آسمان_ رنگ نگاهی
آبی تو رنگ آزادی_ رنگ استقلال_ رنگ نجاتی
آبی تو رنگ مشت ما بعد از حضور در استادیوم
آبی تو اسلحه ما برای ورود به ورزشگاهی
همه مان امروز را بخاطر می سپاریم. 18 مهر 1398 _ بازی
ایران و کامبوج
درهای ورزشگاه به روی زنان باز شد. البته با وجود گشت ارشاد
و حصاری دور تادور زنان اما خب خوشحالیم. از فیلم های منتشر شده در فضای مجازی
دیدیم که ورزشگاه خالی ست. عده ی کمی در سکو های آزاد و تعداد زنان در جایگاه
محصور پر شده است. تعداد زیادی از زنان هم به دلیل بدحجابی اجازه ی ورود به
ورزشگاه را پیدا نکردند. زنان شعار می دهند: سکو ها خالیه دختر ها جاندارند! سکو
ها خالیه دختر ها جا ندارند!! آنطرف تر 150 پلیس زن ایستاده و بجای فوتبال زنان را
تماشا می کنند. خانمی درمیان تماشاچیان تذکر می دهد: اگر درباره ی دختر آبی شعار
بدید از ورزشگاه بیرونتون می کنند.
بین دو نیمه بازی ماموران زن نیروی انتظامی تماشاگری را که
همراه خود پلاکاردی با نوشته دختر آبی به همراه داشت را بازداشت و به بیرون از
ورزشگاه انتقال می دهند. بقیه زنان در دفاع از دختر می گویند: ولش کن ولش کن! این
درگیری ده دقیقه طول می کشد.
خدا کند این خانم جوان به اغتشاش متهم نشود. خدا کند به حبس
محکوم نشود. خدا کند ماجرای دختر آبی دوباره تکرار نشود. بعد از نیم ساعت بسیاری
از زنان تماشاچی شعار می دهند: دختر آبی جای تو خالی! دختر آبی جای تو خالی!!
بعد از پایان بازی و خروج بانوان از ورزشگاه خبرنگای با
چندتن مصاحبه می کند. دختر جوانی می گوید خوشحال است خیلی منتظر این روز بوده و
امیدوار است که این تحریم های ورود زنان به استادیوم برداشته شود تا بتوانند برای
تماشای بازی های بیشتری به ورزشگاه بیایند. زن دیگری می گوید انتظار دارد در جامعه
فرهنگ رفتن زنان به وزشگاه برای همه جا بیفتد. و خانم دیگری میگوید افسوس می خورد
که احتمالا در آینده نوه هایش می گویند مادربزرگ ما در سن 24 سالگی دو شب نخوابید
تا بلیط گیرش بیاید و خوشحال بود. همین! جمله ای کوتاه و بس تإمل انگیز. جمله ای
دیگر از زبان یک مرد که در فضای مجازی نوشته: اینکه ورود زنان به ورزشگاه آزاد شد
مهم نیست مهم این است که چرا قبلا اجازه ی
ورود نداشته اند؟ و دیگر بازیگران و افراد معروف
امروز را به همه تبریک گفتند. کم بود
دیر بود ولی قشنگ بود!
و در پایان مقاله ام معرفی می کنم
سحر خدایاری 29 ساله معروف به دختر آبی از هواداران تیم
استقلال بود که در اسفند 1398 بعد از ورود به ورزشگاه دستگیر و بازداشت شد. او در
اعتراض به دستگیری و محکومیت به زندان برای تلاش برای ورود به ورزشگاه و تماشای
فوتبال اقدام به خودسوزی کرد و در تاریخ 18 شهریور 1398 در گذشت. دقیق تر بگویم:
او با وثیقه 50 میلیونی آزاد شد و بعد از 4_5 ماه که برای پس گرفتن تلفن همراه خود
به دادسرا رفته بود متوجه شد برای او حکم 6 ماه حبس بریده اند. او با اعتراض به
حکم روبه روی دادسرا با بنزین خودسوزی کرد و با 90% سوختگی به بیمارستان منتقل شد.
بعد از یک ماه هم جان سپرد. مرگ او بازتاب وسیعی در سرتاسر جهان در میان هواداران
فوتبال در پی داشت و به موجب آن درست یک ماه بعد ورود زنان برای اولین بار بعد از
انقلاب اسلامی سال 1357 به ورزشگاه آزاد
شد.
اما باید پرسید چند انسان آبی باید قربانی جمهوری اسلامی
کنیم تا کشورمان از چنگال ستمش آزاد شود؟
10 اکتبر 2019
