سیر جامعه‌های بشری بسوی آزادی است. چون طبیعت انسان دنبال رها شدن از قید و بند است. آدمها یک جور نیستند و برنامه ریزی ژنتیک آنها مانند موریانه ها نیست که قابل پیش بینی باشد. هر انسانی امیال و واکنش‌های خود را دارد و در نتیجه خواهان حد اکثر آزادی برای دنبال کردن امیال و نشان دادن واکنش‌های خودش است.
